Men vond het maar gek, dat Bruno Gröning zo'n vreemde hals had. Was het struma? Was het iets met zijn schildklier? Kon hij zich zelf dan niet genezen?
Josette, Bruno Gröning's weduwe vertelt dat Bruno het zo uitlegde:
'Dat is geen struma zoals mensen die hebben en geen ziekte. Ik doe er helemaal niets tegen bij mij zelf. Dat is zo en dat blijft zo, want de kracht gaat via deze hals naar binnen. Als ik voor duizenden mag werken dan wordt mijn hals heel groot en komt tot over mijn borst. Ik heb namelijk geen krop (struma), ik heb alleen een klier en dan voel ik mij er zeer goed bij.
Als ik slechts voor honderden kan werken dan wordt de klier kleiner, dan voel ik mij nog goed.
Als ik minder vrienden voor mij heb dan wordt de klier heel klein, dan voel ik mij helemaal niet goed.
En als men mij het werk helemaal zal verbieden, dan zal ik innerlijk verbranden.'
Josette: 'Hij was van binnen verbrand, maar hij heeft nooit geklaagd.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten