Van de week was Prinses Laurentien bij Pauw op de televisie. Ze vertelde over haar werk bij de stichting lezen en schrijven. De aanwezige ex-laaggeletterden vertelden over hun schaamte, hoe ze zich moesten handhaven, de smoezen die ze verzonnen, maar in deze tijd van computers en e-mails is het moeilijk vol te houden. Dan zie je hoe belangrijk haar werk is en hoe gelukkig je mensen kunt maken door ze de stap te laten zetten om te leren schrijven en lezen.
En over het economische nut daarvan voor Nederland.
Daar heb je het weer, dacht ik, de economische waarde van de mens moet tegenwoordig gemeten worden.
Laatst was minister Henk Kamp van Economische Zaken, VVD, bij De Wereld Draait Door. Daar zette hij een viertal onderzoekers in het zonnetje die verantwoordelijk zijn voor baanbrekende vindingen. Hij had een verhaaltje met 'innovatie hebben we nodig voor de welvaart. Als we dat voor elkaar kunnen krijgen, kunnen we onze producten verkopen en ons geld verdienen.'
Het ging o.a.over stamcelonderzoek ten behoeve van de behandeling van kanker.
Een ander voorbeeld is dat van de schooltuintjes bij de peperdure hoofdkantoren aan de Amsterdamse Zuidas. Omdat de grondprijs de pan uitrees, zou het niet langer houdbaar zijn de schooltuintjes te handhaven. Het economische nut was nul. Er lagen tussen twee haakjes geen plannen om de grond op de markt te brengen.
Alles schijnt in het hokje kapitaal te moeten passen. Je stopt er iets in, er is een proces, en je haalt er geldelijke winst uit. Maar de markten zijn slechts een onderdeel van ons leven. Bijgevolg raakt alles wat weerloos is tegen deze algemene manier van denken van deze tijd, wat geen kapitaal oplevert, in de verdrukking.
Ik denk niet dat grote uitvinders het voor het gewin deden. Vonden ze bijvoorbeeld de telescoop, de bril, het kompas voor het geld uit? Niet te spreken over de grote denkers.
En Bruno Gröning, die zouden we kunnen 'vermarkten'. Even een reclame- en marketingbureau in de arm nemen en dure cursussen geven. Dan zijn we goed bezig volgens de huidige begrippen.
Nee, dat nooit. Bruno Gröning nam ook nooit geld aan en dat zullen wij ook nooit doen.
Met dank aan Auke Hulst
Geen opmerkingen:
Een reactie posten