Gedurende de voordracht in Villingen moest ik heel plotseling huilen, Bruno Gröning kwam naar mij toe en zei: "dat is de schrik." Al gauw daarop loste zich de verkramping in mij op. Tranen werken altijd bevrijdend en wanneer een mens niet meer kan huilen, dan blijft hij verkrampt van binnen. Zich losmaken van zo'n pech kan men alleen door het opnemen van goede en opbeurende gedachten.
Daarom maant Bruno ons altijd: "Blijf af van het kwaad." "Rakel niet iedere keer het slechte op, anders wordt u niet vrij."
Men moet altijd de discipline hebben om de eenvoudige, maar moeilijk in praktijk te brengen woorden van Bruno Gröning te begrijpen. Hij zei:
"De mens handelt volgens zijn wil. Zo de wil is, zo is de gedachte.
De gedachte beweegt de mens naar de daad.
Wil je het goddelijke ervaren, dan moet je er naar streven.
Houd van het leven, God, God is overal.
Er is veel wat niet kan woorden verklaard, maar niets wat niet kan gebeuren."
Wij zijn het lot dankbaar dat het ons vergunt is om Bruno Gröning mee te maken, maar hem begrijpen en zijn leer verwezenlijken, dat is niet zo eenvoudig. Men moet voor het welslagen voortdurend vastberaden blijven. En daarbij kan een goede partner of de doelbewuste leiding van een bevlogen gemeenschap veel bijdragen. Ons doel moet dus zijn om te volgen wat Bruno Gröning ons leert en in harmonie met het oneindige - het goddelijke te komen.
Dit doel te bereiken wens ik alle vrienden van Bruno Gröning toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten